یه وجب خاکِ اینترنت

در زمینه کارآفرینی یه سری بیماری ها داریم که امروز راجع به یکی از شایع ترین هاش می خوام صحبت کنم. این بیماری از جمله بیماری های هست که دمار از شخص کارآفرین و شرکتش درمیاره و نامش سندروم دید در تونل هست. شما وقتی در تونل هستید طبیعتا در انتهای تونل تصویر کوچکی از فضای بیرون دارید چرا که دیواره های تونل این اجازه رو نمی دن که بتونید به صورت کامل از فضای بیرون تخمین داشته باشید و یا حتا نظری داشته باشید اما به محض اینکه از تونل دربیاید همه چیز براتون مشخصه و هرچه حدس و گمان زدید به یقین تبدیل میشه چرا که زاویه دیدتون باز شده و می تونید با چشمان باز اطرافتون رو ببینید.

در زمینه کارآفرینی، این سندروم به کارآفرینانی گفته میشود که جز اطراف خود را نمی بینند، به حرف کسی گوش نمی دهند و عملا در وسط تونل و با دید محدود دارند هزار نقشه می کشن برای شرکت و آینده آن. این کارآفرینان نمی خواهند قبول کنند که واقعیت چیز دیگری است و می بایست تا انتهای تونل رفت تا واقعیت را لمس کرد. آنها به حرف کسی هم گوش نمی دهند و در خواب و خیال نقشه می کشند و نهایتا باعث ریزش شرکت خود می شوند و افسوس تمامی زمان های از دست رفته خود.  اینکه چگونه به این بیماری دچار نشویم و چه المانهایی را مد نظر داشته باشیم که بتواند خطرات اطراف استارتاپ ما را کمتر کند از جمله خدماتی است که در فانتازیو به دیگران در قالب فعالیتهای اجتماعی و کارگاه ها ارائه می دهیم